Одоо 2 хон 2 хон цагийн дараа чи минь ирлээ. Үнэхээр их баярлаж, хөөрж дэндүү их аз жаргалтай байна. Аль хэдийн чи минь өөр нэгнийг хайрлах болсон ч гэсэн. Яг л энэ өдрийг, энэ мөчийг ямар удаан хүлээлээдээ. Чи минь ч гэсэн эх орон, гэр бүл, найз нөхөд дээрээ ирэх гээд ямар их баярлаж, догдлож байгаа бол. Онгоц нь 23:40 минутанд газардана гэсэн. Чамдаа мэдэгдэлгүйүгээр холоос болтугай царайг нь харахыг ямар их хүсэж байна гээч. Ахиж царайг харж чадахгүй байх л гэхээс дэндүү их айж байна. Эмнэлэгээсээ оргоод гараад ирсэн болохоор нисэх буудал дээр ганцахан минут ч гэсэн царайг нь холоос харчихаад шууд л эмнэлэг лүү гээ явна даа. Үнэхээр их өвдөж байгаа ч гэсэн яг одоо бол үнэхээр юу ч мэдрэгдэхгүй юм. Зүгээр л энэ хорвоо дээр хамгийн жаргалтай хүн нь ганцахан би юм шиг л ...
Чи минь 2 жилийн өмнө бороотой хамт алс хол хүний нутаг луу ирээдүйнхээ төлөө, эрдэм ном сурахаар мордсон. Харин өнөөдөр чи минь бороотой хамт эх орондоо эргэн ирж байна ... Бурханаас надад өгсөн хамгийн нандин бэлэг минь ...
No comments:
Post a Comment